دریافت
حجم: 17.5 مگابایت
یاد این هنر مند گرامی.
آکواریوم دبی با گنجایش 10 میلیون لیتر آب و هزاران حیوان آبزی، یکی از بزرگترین آکواریوم های داخلی جهان است. حیوانات و نمایشگاه های جدید به طور منظم به این آکواریوم اضافه می شوند و با راه رفتن در یک تونل شیشه ای 270 درجه می توانید شگفتی های کف اقیانوس را مشاهده کنید.
این باغ وحش زیر آبی رویکرد تعاملی با اکولوژی و زندگی دریایی که شامل پنگوئن ها، کروکدیل ها، پیراناها، خرچنگ های عنکبوتی غول پیکر، موش های آبی، اسب های دریایی، عروس های دریایی و ... می شود را ارائه می دهد. فعالیت های دیگری شامل غواصی میان کوسه ها، تجربه غواصی با قفس، قایق سواری با کف شیشه ای و ... هم در این آکواریوم انجام می شود.
درود فراوان به تمامی دوستانی که مهمان طویل ترین رود زندگی ،رود دانش هستند.
به اطلاع می رسانم که وبلاگ ..آوای هنر..پس از مدت ها توسط این جانب سازمان دهی شده.خواهشمندیم به این وبلاگ که در ارتباط با هنر اشعار مشهور شاعران است ،سری بزنید.
avayealborz.mihanblog.com
عرفان خسروی – دایناسورها هم مثل بقیه جانورانی که روی زمین زندگی میکردند، وابسته به شرایط طبیعی بودند و شرایط طبیعی زندگی آنها دستخوش تغییرات فصلی هم می‌شد. بنابراین طبیعی است که انتظار داشته باشیم دایناسورها هم مثل دیگر موجوداتی که روی زمین زندگی می‌کنند، در برابر تغییرات فصلی چاره‌جویی کنند و احتمالا مانند برخی از جانوران امروزی دست به مهاجرت‌های سالانه بزنند. اما با وجود اینکه اطلاعات زیادی درباره زندگی دایناسورها به دست آورده‌ایم، هنوز تصویر واضحی از رفتار مهاجرتی دایناسورها نداریم. برخی اطلاعات دیرینه‌شناسی به ما نشان می‌دهد که احتمالا برخی دایناسورها هم مثل بسیاری از جانوران دیگر دست به مهاجرت می‌زدند و برخی داده‌های دیگر نشان می‌دهد گروهی از دایناسورهایی که حدس می‌زدیم دست به مهاجرت‌های فصلی بزنند، تمام طول سال را در یک منطقه باقی مانده و با شرایط زیستی کنار می‌آمده‌اند. در حقیقت شواهدی که نشان می‌دهد کدام دایناسورها مهاجرت میکردند؛ بسیار کم‌تر است از اطلاعاتی که نشان می‌دهد کدام دایناسورها مهاجرت نمی‌کردند. با این وجود در مستندهای مختلفی به مهاجرت دایناسورها پرداخته شده و صحنه‌هایی حماسی از مسافرت‌های فصلی گله‌های میلیونی دایناسورها به تصویر کشیده شده است. آیا آنچه که در این مستندها می‌بینیم نادرست بوده است؟ در این پرونده می‌کوشیم به این پرسش پاسخ دهیم که آیا دایناسورها هر سال همزمان با آغاز فصل بهار به ییلاق می‌رفتند و در پاییز، دوباره مناطق گرمسیری، بازمی‌گشتند؟
برف؛ همان آب یخ‌زده است و یخ همانطور که می‌دانیم رنگی ندارد. بنابراین برف باید بی‌رنگ باشد، نه سفید. اگر برف سفید است دلیلش این است که هر دانه برف از تعداد بسیار زیادی بلورهای یخ تشکیل می‌شود. این بلورها سطوح بسیاری دارند و آنچه باعث می‌شود برف سفید به نظر برسد، بازتاب نور از تمام این سطوح است. هنگامی که مقدار زیادی برف انباشته شده باشد و از روی هر وجه هر دانه برف، بخشی از نور منعکس شود، این نور به نقاط اطراف بازتاب یافته و دوباره برمی‌گردد. از آنجا که همه رنگ‌ها تقریبا به میزان مساوی پراکنده هستند، انبوه برف سفیدرنگ به نظر می‌رسد. بلورهایی که در کنار هم قرار می گیرند و تشکیل دانه برف می‌دهند، همیشه آرایش خاصی به خود می‌گیرند. این بلورها یا به شکل ستاره‌های شش‌پر هستند یا به شکل صفحات نازکی شبیه یک شش ضلعی. هر یک از با‌‌ل‌های ستاره شش‌پر، دقیقا شبیه بقیه است.
مریخ بیش از هر سیاره دیگر منظومه شمسی اسرارآمیز و رازآلود است. فیلم ها و داستان های تخیلی بسیاری راجع به وجود حیات از نوع مریخی ساخته و نوشته شده است و تصور بسیاری از انسان ها از یک حیات فرازمینی؛ یک موجود مریخی است! شاید این مساله ناشی از شباهت نسبی مریخ با زمین باشد. مثلا به دلیل اینکه در مریخ هم کلاهک های قطبی و بعضی تغییرات رنگی فصل ها وجود دارد. مدیر رصدخانه میلان جیووانی اسکیاپارلی Giovanni Schiaparelli در سال ۱۸۷۷ شبکه ای از خطوط منظم و باریک را مشاهده کرد که اجزای بزرگتر سطح مریخ را به هم مربوط می کردند. یک اختر شناس آمریکایی به نام پرسیوال لاول Percival Lowell در همان دوران اظهار داشت که این خطوط به نوعی بازمانده مجراها یا آبراهه هایی هستند که مریخی ها برای آبیاری مزارع یا حمل کالاهایشان با قایق های باری ساخته اند.
خوشه ستاره‌ای ان‌جی‌سی 3603 مجموعه‌ای از هزاران ستاره جوان است که گرداگرد آنها را ابرهای گردوغبار و گاز میان‌ستاره‌ای فرا گرفته‌است. این خوشه ستاره‌ای، 20هزار سال‌نوری از زمین فاصله دارد و در صورت‌فلکی شاه‌تخته، در فاصله ظاهری نه چندان دوری از ستاره سهیل واقع شده‌است. این تصویر را به‌تازگی تلسکوپ فضایی هابل گرفته‌است و به دانشمندان در فهم چگونگی شکل‌گیری ستارگان بسیار سنگینی که چندده برابر خورشید جرم دارند، کمک می‌کند.
دریاچه «مورین» در پارک ملی «مای بافن» در آلبرتای کانادا در اوایل بهار کم‌کم پر از آب می‌شود و تا اوایل خردادماه به حداکثر ظرفیت‌اش می‌رسد. این دریاچه که منبع تغذیه آن آب‌های جاری‌شده از یخچال‌های کوهستانی است، در ارتفاع 2000 متری از سطح دریا قرار داشته و سطح‌اش به نیم کیلومترمربع می‌رسد. برای رسیدن به این پارک ملی هیچ مسیر ماشین رویی وجود ندارد و تنها با پای پیاده می‌توان به آن رسید.
ببر بزرگترین گربه‌سان و گوشتخوار و یکی از زیبا‌ترین جانوران کره زمین است. اینجانور زیبا که طول تقریبی‌اش به حدود ۳/۳ متر و وزنش به ۳۰۰ کیلوگرم می‌رسد، یکی از گونه‌های در معرض خطر انقراض در زمین به شمار می‌رود. از ۹ جمعیت اینجانور ۳ جمعیت ببر مازندران، ببر جاوه و ببر بالی منقرض شده‌اند و تخمین زده می‌شود از مجموع شش جمعیت دیگر تنها چیزی بین ۳ تا ۴ هزار باقی مانده که در مناطقی وسیع پراکنده هستند. همین پراکندگی خطر انقراض آنها را بالا‌تر می‌برد، تا جایی که این گونه در فهرست گونه‌های اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت سازمان ملل جزء گونه‌های در خطر انقراض قرار دارد و شاید تا ۳۰ سال دیگر ببری برای تماشا کردن فرزندان ما باقی نمانده باشد. تغییرات اقلیمی، شکار بی‌رویه و از بین بردن زیستگاه‌های اینجانور به وسیله انسان از مهم‌ترین دلایل انقراض بزرگترین گربه‌سان زمین هستند.
آتشفشان کالبوکو در جنوب شیلی در فاصله چند ساعت دو بار فوران کرد و خاکستر و مواد مذابش را تا کیلومتر‌ها به آسمان فرستاد. در پی این فوران، مقامات تا شعاع ۲۰ کیلومتری منطقه را تخلیه و وضعیت قرمز اعلام کردند. کالبوکو با ارتفاع ۲۰۰۳ متری در جنوب شیلی از چهار دهه گذشته تاکنون بدون فعالیت بوده و در این بازه زمانی هیچ‌گونه افزایش فعالیتی از آن گزارش نشده تا اینکه روز چهارشنبه ۲۲ آوریل یا دوم اردیبهشت به‌طور ناگهانی شروع به پرتاب خاکستر تا شعاع ۲۰ کیلومتری خود کرد.
